Bodźce - sygnały, za których pomocą jeździec przekazuje polecenia koniowi. Obejmuje użycie rąk, nóg, pozycji w siodle i głosu.


Galop z zewnętrznej nogi - element ujeżdżenia, w którym krok w galopie rozpoczyna się od prawej przedniej nogi przy ruchu w lewo lub odwrotnie.


Koń narowisty - koń, który z racji swego uporu albo trudnego charakteru odmawia wykonywania poleceń jeźdźca lub współdziałania z innymi końmi.


Koń zganaszowany - koń noszący głowę wysoko, blisko szyi.


Lonża - długi uwiąz zaczepiony do kółek wędzidłowych przy ogłowiu, używany przy trenowaniu konia lub niedoświadczonego jeźdźca.


Łęk - łukowato wygięty element szkieletu siodła w jego przedniej (łęk przedni) i tylnej (łęk tylni) części, oparcie.


Nachrapnik - jeden z elementów ogłowia opasający pysk konia za chrapami.


Napierśnik - element rzędu zapobiegający zsuwaniu się siodła do tyłu.


Narów - jakikolwiek zły nawyk, w jaki może popaść koń z powodu bezczynności (np. łykanie, wierzganie, chwytanie żłobu, tkanie itp.)


Ochwat - choroba konia na skutek podawania nazbyt treściwego pokarmu przy braku ruchu.


Ogier - nie kastrowany samiec konia.


Ogłowie - elementy sprzętu, zakładany koniowi na głowę.


Okser - przeszkoda złożona z ustawionych równolegle dwóch stacjonat o jednakowej wysokości.


Pasaż - zaawansowany element ujeżdżenia, przy którym koń porusza się niezbyt szybkim kłusem, wysoko unosząc kończyny i zawieszając je na moment w powietrzu, wyglądający jak piaff.


Pasza treściwa - wysokoenergetyczny pokarm, np. owies, orzeszki, jęczmień, w odróżnieniu od trawy, siana, otrąb itp.


Piramida - przeszkoda złożona z trzech ustawionych równolegle stacjonat, z których środkowa jest wyższa od dwóch zewnętrznych.


Popręg - opasający konia pas, najczęściej neoprenowy, przytrzymujący siodło.


Równowaga - obecność jeźdźca zaburza równowagę, jaka koń zachowuje w sposób naturalny. Jeździec musi więc przyjmować odpowiednia postawę i używać właściwie bodźców, by ułatwić koniowi odzyskanie poczucia równowagi w nowych warunkach.


Siedzisko - środkowa część siodła


Stacjonata - przeszkoda złożona z kilku drągów ułożonych poziomo jeden na drugim w jednej płaszczyźnie pionowej.


Strychowanie - ocieranie jednej o druga wewnętrznych części kończyn przednich lub tylnych w ruchu, prowadzące do uszkodzeń pęcin, rezultat niewłaściwego sposobu poruszania się.


System alkierzowo-pastwiskowy - sposób chowu koni, w ramach którego konie w pewnym okresie spędzają noc w stajni, a dnie na padoku, a w kolejnym okresie odwrotnie; przyczynia się do wzrostu odporności zwierząt.


Tkanie - jeden z narowów, polegający na rytmicznym przenoszeniu ciężaru ciała z jednej nogi na druga i ruchach głowy w przód i w tył.


Wałach - wykastrowany samiec konia, niezdolny do rozrodu.


Wędzidło - element ogłowia zakładany koniowi do pyska w celu ułatwienia kierowania zwierzęciem.


Wyższa szkoła jazdy - klasyczna sztuka jeździecka kultywująca tradycje stworzone przez dawnych mistrzów jazdy konnej.


Akcja - sposób w jaki koń przestawia kończyny podczas ruchu.


Baranie skoki - podskakiwanie konia z grzbietem wygiętym w łuk i z głową między nogami.


Bilardowanie - ruch kończyn przednich (wadliwy), koliste ruchy na boki, powodujące utratę płynności i
wydajności z jednoczesną utratą energii na bezwartościową prace.


Chody - różne rodzaje ruchów konia: rozróżniamy cztery podstawowe: stęp, kłus, galop, cwał.


Chód ekstrawagancki - akcja z wysokim unoszeniem nóg w stawach skokowych i nadgarstkowych; typowa dla koni rasy hackney lub saddlebred.


Chody boczne- chody na dwóch śladach


Czyszczenie skrócone - ogół czynności pielęgnujących wykonywanych przy koniu przed pracą lub jazdą.


Ciepłokrwisty - termin spotykany w literaturze anglojęzycznej, oznaczający konia półkrwi; wychodzi z
krzyżowania czystej krwi arabskiej lub p.k.angielskiej z innymi rasami.


Ciężkie podłoże - Ziemia nasączona wodą.


Dłoń - jest to jednostka długości używana do oznaczenia wysokości koni w kłębie, jedną dłoń przeliczamy jako 10 cm (dokładnie to 10,16 cm)


Dobrze związany - koń o proporcjonalnie krótkiej i dobrze umięśnionej partii lędźwiowo - krzyżowej.


Dolew krwi - domieszka krwi (zazwyczaj szlachetnej) innej rasy; celem tego działania jest uzupełnienie cech brakujących danej rasie.


Dosiad - pozycja jeźdźca w siodle; dosiadem nazywa się również sposób używania swego ciężaru ciała jako pomocy.


Dynamika - określa energiczność końskiego ruchu.


Eksterier - oboczna nazwa pokroju.


Faza Lotu - faza galopu w którym żadna z kończyn nie dotyka ziemi.


Ganasze - boczne ściany żuchwy konia.


Gorącokrwisty - termin używany do koni czystej krwi arabskiej, berberyjskich i pełnej krwi angielskiej.


Gimkana - zawody jeździeckie z zastosowaniem gier.


Hack - typ lekkiego konia wierzchowego.


Hybryda - krzyżówka koni z osłem, zebrą lub innym pokrewnym gatunkiem.


Inbred - łączenie osobników ze sobą w celu uzyskania ras wysoko użytkowych.


Inochodziec - koń który chodzi inochodem.


Inochód - koń podczas chodu opiera się równocześnie na nogach z jednego boku(np.prawa przenia i prawa tylna).


Jakość - stopień uszlachetniania ras i typów, poprzez dolew krwi arabskiej i angielskiej.


Jazda spacerowa - spokojna jazda konna w terenie.


Jazda westernowa - styl jazdy rozwinięty w Ameryce Północnej i Południowej.


Kasztan - Niewielki twór rogowy występujący po wewnętrznej stronie kończyn.


Klacz - dojrzała samica konia


Klaczka - młoda klacz do pierwszego zaźrebienia.


Klaczka zarodowa - klacz używana w hodowli.


Kalibrowość - określenie dużego, masywnego konia o prawidłowych proporcjach.


Kłoda - tułów konia


Koń ciężki - duży koń pociągowy.


Koń lekki - koń lub kuc odpowiedni do jazdy wierzchem.


Koń Orientalny - jest to określenie używane do nazywania konia pochodzącego ze wschodu (arabskie i berberyjskie) używany w okresie kształtowania rasy pełnej krwi angielskiej.


Koń Pociągowy - koń ciężki ,zimnokrwisty, pracujący w zaprzęgu.


Koń Remontowy (Remont) - koń używany przez wojsko.


Koń Starszy - koń powyżej 7 roku życia.


Koń Wierzchowy - koń do jazdy wierzchem.


Koń Zaprzęgowy - koń o cecha pokroju predestynujących go do pracy w zaprzęgu, zazwyczaj lekki i elegancki.


Krzyżowanie - kojarzenie osobników różnych ras.


Księga Stadna - Dokument z zapisami rodowodów koni danej rasy.


Kuc - koń o wzroście nie przekraczającym 142 cm (różne źródła różnie twierdzą spotkałam się też z 147 cm)
w kłębie.


Kurtyzowanie - oznacza to przycinanie ogona wraz z rzepem.


Kłus anglezowany - chód w którym jeździec podnosi się rytmicznie w siodle zgodnie z ruchami konia.


Kłus ćwiczebny - chód, podczas którego jeździec nie unosi się cały czas pozostając w siodle i podąża za ruchami konia.


Kierowanie szyjne - sposób kierowania w stylu western polegające na położeniu wodzy na szyi konia od strony przeciwnej do kierunku skrętu.


Lonżowanie - prowadzenie konia po kole na długiej wodzy(zwanej lonżą), którą trzyma osoba w środku.


Lewa wodza - wodza po lewej stronie; jazda na lewą wodze oznacza jazdę po krzywej w kierunku odwrotnym od ruchu wskazówek zegara.


Następstwo Nóg - kolejność stawiania nóg w kolejnych fazach ruchu konia.


Noga prowadząca - noga przednia, wysuwająca przez galopującego konia najbardziej do przodu, koń może jechać na prawą lub na lewą nogę, ale na zakręcie nogą prowadzącą powinna być zawsze noga wewnętrzna.


Ogier - niekastrowany, dojrzały samiec konia.


Ogierek - Niekastrowany samiec konia w wieku do 2,5 lat.


Okrajki - dwa skrajne zęby sieczne; mleczne utrzymują się do koło 6-9 miesiąca życia, stałe wyrastają u koni około 4 letnich.


Podkuwacz - osoba zajmująca się kopytami konia (korygująca kształt kopyta i zakładająca podkowy)


Pokrój (Eksterier) - budowa koni z uwag. proporcji poszczególnych elementów.


Pomoce - sygnały za pomocą których jeździec odziaływuje na konia. Do pomocy naturalnych nalezą: łydki, wodze, dosiad, głos do sztucznych natomiast: palcat, ostrogi


Półparada - manewr polegający na nieznacznym wstrzymaniu konia w celu zwrócenia jego uwagi.


Półsiad - dosiad jeźdźca podczas skoku (odciąża grzbiet konia, pochyleniem się do przodu) oraz jazdy w terenie w celu ułatwienia konikowi galopu.


Prawa wodza - wodza z prawej strony konia; jazda na prawą wodzę oznacz jazdę zgonie z ruchem wskazówek zegara.


Prezentacja - wygląd i sposób zaprezentowania się koni i jeźdźca.


Przejście - zmiana chodu.


Pelham - rodzaj jednoczęściowego kiełzna; działa łagodniej niż munsztuk lecz silniej niż wędzidło.


Podjeżdzanie - szkolenie wstępne konia.


Przeganaszowanie - koń unika kontroli ręki jeźdźca, chowając się za wędzidło, czyli nadmiernie zbliżając pysk do klatki piersiowej.


Rasa Czysta - dowolna rasa hodowana w czystości krwi.


Rodowód - uporządkowany spis przodków.


Rząd jeździecki - sprzęt potrzebny do osiodłania konia.


Rozczyszczanie (werkowanie) - czyszczenie i przycinanie kopyt końskich.


Skaza - stały znak na skórze powstały wyniku zranienia ,choroby lub blizny po operacji.


Steeplechase - konny wyścig z przeszkodami.


Twardówka - biała wewnętrzną błona otaczająca gałkę oczną.


Ujeżdżalnia - ogrodzona hala do jazdy.


Ujeżdżenie - dyscyplina jeździecka.


Wykrok - ruch nogi konia w przód.


Wytok - pomocnicza część rządu końskiego składająca się z rzemienia piersiowego zakończonego dwoma pierścieniami oraz rzemienia szyjnego.

Zajeżdżanie - pierwsza jazda na nie ujeżdżonym koniu.

Zaplatanie nóg - wada chodu polegająca na krzyżowaniu nóg przy każdym kroku.

Zimnokrwisty - określenie rasy europejskich koni ciężkich , pochodzących od prehistorycznego konia leśnego.

Zebranie - skrócenie wykroku konia bez zakłócania jego rytmu.

Źrebak - młody koń do ukończenia pół roku.

źródło: konie.miscior.pl